​

Hekimler derdime dermandır diye

Neşteri derinden vurdular Ayten

Sızlayan yarama fermandır diye

Eceli erkene aldılar Ayten

Ne yazım güneşli ne bahar çiçek

Yüreğim buz oldu istemez gülmek

Kaderde yazılmış bin çile çekmek

Elimi kolumu kırdılar Ayten

Adını anmaya yasak koydular

Dilimde çiçektin çabuk soldular

Omzuma hasretten yükü vurdular

Dizleri tez vakit yordular Ayten

Gelirsen git demem inan ki sana

Yaşarken cenneti verirsin bana

Ben seni rüyamda sararken cana

Gelde gör uykumu çaldılar Ayten

Ümit mi bıraktı bu sevda bende

Sevincim sersefil sürünür yerde

Yetişmez oldular gönül bahçemde

Ne sümbül nede gül soldular Ayten

Yaralı kanadım uçmuyor artık

Alçaktan geçerken vuruldu yazık

Son defa ismini ediyor katık

Avcılar mevzimi sordular Ayten