250

Nakarat
Yürüyerek aşamadım bu engebeli yolları,
Eli cebinde gezenden adam olmazdı,
Bunu biliyordum, biliyordum.
Şimdi ise hepsi güveniyor,
Bunu biliyorum, biliyorum.

1. Kıta
Yolda yürürken çıktı bir anda Azrail,
Azrail gibi görünen o kız.
Değildi hayalimdeki,
Parasız dolaştım onca sene.
Kimse demedi bana, "İhtiyacın var mı paraya?"
Şimdi ben soruyorum:
"İhtiyacınız var mı devaya?"

Beş lira verdiğim dilenci,
Söyle şimdi, ihtiyacım var mı duaya?
Allah biliyor, görüyor, duyuyor;
Gerek kalmadı sizler gibi arızaya.

Nakarat
Yürüyerek aşamadım bu engebeli yolları,
Eli cebinde gezenden adam olmazdı,
Bunu biliyordum, biliyordum.
Şimdi ise hepsi güveniyor,
Bunu biliyorum, biliyorum.

2. Kıta
Maaşımı aldım çalıştığım yerden,
Üstüme giydim en kaliteli kıyafeti.
Kaliteli adam oldum, Harun abi gibi.
Hayalimdi aileme bakmak,
Sözümdü anneme ev almak.
Şimdi hepsini tuttum,
Olmadım babam gibi.

Balkonda gizlice içtiğim onca sigara,
Baba korkusundan gizlendiğim duvarlar.
Üzerime, üzerime geldi hepsi,
Yardım etmedi bana kimse.
Ama şimdi kardeşlerimle geziyoruz caddelerde,
Business men'ler gibi.

Nakarat
Yürüyerek aşamadım bu engebeli yolları,
Eli cebinde gezenden adam olmazdı,
Bunu biliyordum, biliyordum.
Şimdi ise hepsi güveniyor,
Bunu biliyorum, biliyorum.