2000

Her yanımız Yalan,biraz daha dayan bitiyor ömür denen ,vakitlice zaman
Kayan bir yıldız gençliğim ,gözlerimde parlayan
İçim Feryat figan ,her yanım zarar ziyan

Keşkelerim var durmadan nefeslerimi darlayan
Bir masaldı bana ,hep anlatılan bir masal
Ellerimde başka birşey yok ,dönüştüm sihirbaza
umutların diz çöker kader denen gardiyan

Darmadağın inancım şimdi ,dinmemekte şu sancım
Yinede dönüp baktığımda ,tüm dünyaya utancım
Sanardım ben tüm gücümle kaldırırken enkazları
Takdim ederler beni “Al bu tahtın Buda tacın “

Değil öyle olmadı ; omuzlarımda derin sancı
Fırtınadan sonra ruhum ,ıssız kente bir yabancı
Yıkık şehir hüzün masamda kayıplarıma inat yancı
Herseyimle inanmışken söyle şimdi kim yalancı ?

Bütün ömür bir ateş yak , yandığında üfle söndür
Peşinden koştuğum tüm yollar gel kolaysa terse döndür
Bu böyle bir travma bunu görmeyende kördür artık
Anlamazsın zaman nedir hedef nereye yön ne yöndür ?

Bu çaresizlik ağır kalpte tüm kulaklar sağır!
İçi kokmuş bu çağın. Var git de Hızır’ı çağır
Her günümde elveda benim her anımda kahır
Gel tut elimden gökyüzüne yüzsüzlüğünü bağır

Ne çoçuklarda tebessüm nede yaşlılarda huzur var
Her Adem mi mutluluğu dünyalıkla uğurlar
Unutmak öyle hoştu makaj bile kapatamaz
Allanan saf yanaklarda kaybolur kaybolur tüm kusurlar

Bitmeyecek bu sancı artık huzur çok yabancı
Şu bardağı bırak da bana biraz
kulak kabart hancı
İnanıpta kaybetmenin nedir utancı bilirmisin ?
Gözlerinde kahkahayla haklı çıkar her yalancı