6000

Nakarat

Çok koştumm
çok yoruldumm
Bazen çok somurttummm
Durdumm hep duruldum
Çok koştumm


Bazen somurttummm
Durdumm hep duruldum
Yoruldum
Çok koştumm hımm




Verse

Çok koştum çok yoruldum önümde yollar
Uzun
Bu bataklıktan çıkmak İçin çok dibe vurdum
Durdum ! Bazen çok düşünüp durdum
Bir güneş oldum ve bu karanlığa doğdum

Önüm sisli paslı çünkü umutlarım buğulu
Ben kaçmak istedikçe hayat hep bi engel oldu
Yaşamak bi sanat yaşananlar hep kağıtlara doldu
Toz pembe hayaller ve umutlar soldu

Hayat bu her gün farklı sorun farklı zorluk
Düşündükçe yorulduk düşününce tozuttuk
Her yer kafamda cehennem bitmez ki
cümlem
Hayat derken her zaman koy bir ünlem

Söyle Yaşanılan her herşey kalır mı dünde
Hayat bu sancılar artar hep dünden güne
İnsan bu söyle nerden geldi nereye gider
Hayat bi tiyatro misali tek perdede biter

Söyle İnsan oğluna bu dünyada ne kalır
Hayallerinen arta kalan sadece kül kalır
Ben gördüğümü yazarım hep üç beş satır
Sayılı günler hızlı geçer kalmaz ki tadım

Geçmişim peşimden koşar bense adım adım
Bu dünya bizim değil bugün varız ya yarın
Farkına varın her zaman iyilik varız
Nefret ve kinle beslenen insan yaşarmî


Nakarat


Çok koştumm
çok yoruldumm
Bazen çok somurttummm
Durdumm hep duruldum
Çok koştumm hımm

Yoruldum
Bazen çok somurttummm
Durdumm hep duruldum
Çok koştumm