3000

Bir aşk varmış 

Sadece insanın taşıyabildiği 

Kimine nasip olan 

Yaşayan doyasıya 

Kimi 

Hiç bulamayan 

Aşksız göçüp giden dünyadan 

Benim payıma düşen 

Aşk mevzusunda 

Nasıl anlatsam duygularımı 

Hangi kelime tabiri 

Uygun gelir ki ? 

Sanırım emin değilim ama 

Arafta kalmış gibiyim 

Ne biten 

Ne devam eden.. 

Arasında sıkışan bir ben.. 

Oysa.. oysa başlangıcı 

Ne de güzeldi.. 

Çok çetin başlamıştı, doğru 

Ve öyle hüzünlü, kederli idi 

Ama gün sonu 

Ne güzel sarılır, 

Unuturduk olanları 

Zordu başları, ama güzeldi 

Sahte değildi bir kere 

Yalan yoktu.. 

Samimi duygularla suladık 

Bahçemizde aşkımızın çiçeklerini 

Her gün farklı renkler 

Filiz veriyordu o bahçede 

Çünkü aşk ile suluyorduk 

Bazen ben unutsam su vermeyi 

Sen boş geçmiyordun 

Bazen de sen unuturdun 

Ben sulardım 

Sırf solmasın diye 

Aşkımızın çiçekleri, bahçemizde 

Ne güzel gülerdik.. 

Bazen gülmekten yaş gelirdi gözlerimizden.. 

Ne çok fotoğraf çekilirdik 

Olduğumuz her anı 

Ölümsüz kılmak için 

Şimdi o fotoğraflarda yaşıyorum bizi 

Neyse o mevzuya dalınca çıkamam 

Ben başladığımız günleri anlatmaya devam edeyim 

Film izleme günlerimiz vardı 

Kitap okuma saati belirlerdik 

Ama nedense okuyamazdık.. 

Benden şikayetçi olurdun 

Çok telefonu elime alıyorum diye. 

Haklıydın.. 

Şimdi o kadar çok kızıyorum ki kendime.. 

Ben de senden şikayetçiydim 

Çokça işine odaklanmıştın 

Ama sen onda da haklıydın 

Çalışmak zorundaydık.. 

Sanırım ben hiç büyümeyeceğim 

Sayi ondan mı bu emekleyişim hala.. 

Çizim yapmayı inanılmaz seviyordum 

Ve sanırım vazgeçilmezlerim arasında 

Ben en çok seni çizerken haz alırdım 

Tabi ya az kalsın unutuyordum 

Şiirlerden bahsetmeliyim 

Nasıl coşuyordu harflere 

Seni bulayınca.. 

Şiir şiir olalı böyle yazılmadı 

Yazılamaz da.. 

Adını yazınca bir daha yankısı 

Kendiliğinden yazılıyor 

Harfler aracılığıyla 

Senin varlığın 

Şiirlerime en güzel yakışan 

Varlığın en güzel şiirimdir benim 

Sonsuza kadar da öyle kalacak 

Pazar kahvaltımızdan da bahsetmek istedim 

En çok sevdiğim gündü 

Uzunca bir gün bizi bekliyordu 

Hele bir de hava güneşliyse 

Üf değmeyin keyfimize 

Her şey dört dörtlük değildi 

Ama ne bileyim güzeldik be 

Biz güzeldik.. 

Hani başlarken bu aşka 

Bir sözüm vardı ya, 

Biz 

Aşka bulandık! 

Gerçekten de öyleydi 

Biz aşka bulanmıştık. 

Maaşımı aldığımda 

Mağalazara girip talan ederdim 

Erkek reyonları değildi ama talan ettiğim 

Kadın reyonlarının altını üstüne getirirdim 

Sana öyle olur olmaz şeyleri yakıştıramazdım 

Baştan aşağı özel olmalıydı sana aldıklarım 

Çünkü sen özel bir kadındın 

Benim için.. 

Şimdi bencillik gibi olmasın 

Sadece bunları ben değil 

Aynı şekilde sen de bana alıyordun 

En özel şeyleri.. 

En özel erkek olduğumu bilirdim 

Senin için.. 

Farklı yerler görmek 

Her zaman heyecan vericidir 

Ama seninleyken o heyecan 

Anlam da kazanıyordu varlığınla 

Ve tabi ki yine bol bol fotoğraflar.. 

Her şey böyle iyisi ile 

Kötüsü ile güzel gidiyordu 

Mutluyduk be, huzurluyduk 

Düzenimiz vardı 

Birlikte güzeldik.. 

Ama bir gün bir şey oldu bende 

Kalbime ve ruhuma bir zehir gibi işledi 

Biliyorum bunun birçok etkisi vardı 

Lakin, hayatımın hatasını yaptım.. 

Bu yazdığım en zor şiirimdir 

İşte bu yüzden.. 

Hangi şair yürekli adam 

Hayatında ki tel ve en büyük hata ile yüzleşir 

İlk ve son defa.. 

Ben yüzleştim. 

Tabi ki ok gibi beyaz kağıda 

Saplanan göz yaşlarım eşliğinde 

Ama ne fayda.. 

Acılar yarıştırılamaz bilirim, 

Kıyaslanamaz da .. 

Acımın tarifi ve izahı yok 

Tüm gerçeği ile yaşıyorum en derinimde. 

Bakmayın şiir yazdığıma, resim çizdiğime 

Ben her gün 

Acının şiirini okuyorum kalbime 

Ben her gün 

Hüznün resmini çiziyorum ruhuma 

İşte ben şimdi bu hallerdeyim 

Belli belirsiz yollardayım 

Karamsar asla değilim 

Ben sadece araftayım.. 

Ve sondayım 

Dipteyim..