​

Biraz kendimden bahsedeyim sizlere 

Gerçi fazla sevilmem ya neyse... 

Uzunca yazılan her kelimenin sonunda 

O kelimeyi bitirmek için koyulan noktada 

Gizli bir yalnız yüreğim ben 

Fazla kalabalığı sevmem,elbet var bi sebebi 5 kişilik ailem var hepsi birbirinden değerli 

Anam bi melektir eğilip ayaklarını öpmeli 

Babam bağırır çağırır ama yumuşak yürekli 

Birde bizim ufaklık,kızar ufaklık dedim diye şimdi 

Ahh birde 85 yaşında koca çınar nenem... 

Böyle 5 kişilik bi aile tablosuyla 

Takvimden düşer bir bir yapraklar 

Akar ömürlerden yaşlar toprağa 

Sandalyeler bir dolar bir boşalır 

Asma altında çay keyfi bi başkadır 

Şöyle akşam batmaya yakın demlenir çaylar 

Toplanırız anam babam nenem ve ufaklık 

Anam evlendirme derdinde 

Babam borçların derdinde 

Nenem de kısık sesiyle birşeyler söyler 

Sonra ben yine lafın en ağırını bırakırım 

Masanın tam orta yerine 

Derim ki; 

Yahu bırakın dünyalığı... 

Bakın baki olan şeylere... 

Hafif bi suskunluk çöker 

Sonra anam bana döner 

Eee anlat bakalım evlat... 

Birazda sen anlat... 

Ahh be anne... 

Anlatayım değil mi,evet anlatmalıyım... 

Ahh be anne... 

İçimde nasıl sızı var bi bilsen 

Şu akan günler aslında içime 

Öyle ateşler akıtıyor ki 

Neden biliyormusun anne... 

Çünkü her akan gün 

Ölüme hazırlıyor bizi 

Ayrılığa hazırlıyor bizi 

Anne... 

Her batan güneş nice canlar, 

Beraberinde götürüyor gittiği diyara 

Ve anne... 

Şu doğan güneşlerde, 

Ne çocuksu hayallerim var 

Hep sana,babama yani ailemize dair... 

Güzel olan ne var ise yapabilme hayalleri... 

Ama..! 

Güneş yeniden batacak birazdan 

Götürecek ışığıyla birlikte güzellikleri beraberinde 

Karanlığa teslim olacak bedenler 

Yalnız başına karanlık odalarda Ve Birazdan... 

"Gözler Kapanacak..."