1000

buz tutan odanda kim bilir kaç kişi dondurdun sen çok dost edinmeden gel
son sigaran gibi söndürdün hayatımı ben onca acı çekerken
canımdan oldum bi köşede onu beklerken uçuşur düşüncelerim korkmam aynı uçuşan kelebeklerden
debelenmeden yürü yolunda onca dikenler
sevdiğim insanlar gitti hayatımdan birer birer
denesemde ne kadar olamaz gömleğime kanım siner
anlayamazsın bu felek dünyadan kaç kişi daha siler
yeşeren bir gül gibiydin hayatımda çok su verdigim için solup giden

harcadığım onca gün

sevmez papatya paketle gül

unuttum ama sanki dün olmuş gibi içimde bi his
sesim kısıldı arkandan bağırırken çıkıyor tiz
dişardan göründüğü gibi değilim pis ama eminim sizden temiziz
gerçek değil bu olanlar beyninin oyunu gördüğün halis
şansa gelmedim bugüne kadar uğramaz bize talihsiziz
kahretsin duymadı kimse olmasın da zaten yanımda
artık çevremdekiler bayatladı sıkıntı hepsinin tadında
bazı şeyler kalsın tadında biraz dopamin var kanımda
sarılma isteği uyandırıyo kokun geçerken yanından
hiç görmediğim suratlar bana benden daha yakınlar
çözüm yok kalp yarası ve büyük yanıklara
bu dünyada yenilmedim buda geçsin kayıtlara
konuşmasın gittiğimi öğrenince adımı sayıklayanlar
hep ağırdan aldım ortamda bendim ayıplanan
kayıp ruhumdan ilham al kor bi ateşte yanan