1199

dünya tersine dönse
arılar bel değil de zehir üretse
dört mevsim değil her mevsim kış geçse
yine de seni severim bilmez misin?

sırtımdan bir çok kez bıçaklasan da
aşkımdan yanıp kavrulsam da
sana her defasında aldanıp kansam da
yine de seni severim bilmez misin?

yolun sonu cehenneme de gitse
vücuduma dikenler işlese de
ne bir acı ne bir işkence
yine de seni severim bilmez misin?

yaprak yeşereceğine solsa da
kalem kağıdına yazmaktan soğusa da
seni kovalamaktan yorulsam da
yine de seni severim bilmez misin?

gemiler limanına varmak için uğraşıyor
kalbim acıyor, ellerim seni arıyor
buralar artık aşk değil ağıt kokuyor
yine de seni severim bilmez misin?

öfke kanıma işlese de
sevgiyi yıkıp yuvaya girişse de
ben seni sevdim ya bir kere
yine de seni severim bilmez misin?

dalgalarda kalıp fırtınayla boğuşurum
yanımda bir tek sen ol da ben kalırım her şeyden mahrum
sensin işte benim tek çıkışım tek yolum
bir tek sen diyorum anlamıyor musun?

bana eskimiş bir mendil gibi davransan da
gözlerime tiksinerek bakakalsan da
kaşlarını sinirlenip kaldırsan da
yine de seni severim bilmez misin?

tehlikeli sularda yüzsem de
okyanusta tek kalıp dirensem de
seni kazanmak çok zor bilsem de
yine de seni severim bilmez misin?

dışım gülse de içim ağlıyor
sensizlik bana çok ama çok koyuyor
bir elini versen bak nasıl çiçekler açıyor
yine de direniyorum bilmez misin?

duvarlarını yıkacaksın elbet bir gün
sarılmak isteyeceksin yine bana her gün
acele etme sevgilim
ben buradayım nede olsa günbegün